یک نماینده بریتیش کلمبیا گفت که پس از دریافت پیشنهادی از یک سناتور جمهوریخواه ایالت مین برای پیوستن چهار استان غربی کانادا به ایالات متحده، از حالت «ناامید» به «خشمگین» تبدیل شد.
برنان دی، از حزب محافظهکار مخالف بریتیش کلمبیا، گفت دفتر او ابتدا مجبور شد صحت این نامه «مزخرف» از سناتور جوزف مارتین را هفته گذشته تأیید کند.
نامه سه صفحهای مارتین حاوی این پیشنهاد بود که اگر بریتیش کلمبیا، آلبرتا، ساسکاچوان و مانیتوبا پس از رأیگیری همهپرسی به دنبال پیوستن به ایالات متحده باشند، باید بهعنوان ایالتهای کامل آمریکا پذیرفته شوند.
او در نامه نوشت: «این الحاق نیست، بلکه پذیرش است — خوشآمدگویی به کسانی که روحیهای مشابه دارند، که زیر پرچمی دیگر به دنیا آمدهاند اما میخواهند تحت قانون اساسی ما زندگی کنند و مسئولیتها، سنتها و آداب ما را بپذیرند.»
مارتین تأکید کرد که این پیشنهاد «رویاپردازی امپراتوری» نیست بلکه «چشماندازی عمیقاً ریشهدار در سنت آمریکایی» است و به چهار استان فرصتی میدهد تا «ایدئولوژیهای شکستخورده را پشت سر بگذارند».
او در ادامه نوشت: «برای مدت طولانی، شهروندان کانادایی در توهم آزادی تحت مدیریت بوروکراسی قرار داشتند»، و افزود منشور حقوق و آزادیهای کانادا «با اینکه از نظر لفظی والاست، هیچ حفاظت مطلقی ارائه نمیدهد».
مارتین این را در تضاد با منشور حقوق آمریکا دانست و گفت «میلیونها نفر که در حال حاضر از قدرت مرکزی، فساد اخلاقی و خفقان بوروکراتیک ناامید شدهاند» با پیوستن این چهار استان به آمریکا «آزادی» به دست خواهند آورد.
دی گفت که بخش شوکهکننده نامه، حمله به نهادهای کانادا مانند منشور حقوق، نظام پارلمانی، سلطنتطلبی، دو زبانه بودن و چندفرهنگی و رد این اصول بهعنوان «بار سیاسی» بود.
او افزود که دلیل نامه مشخص نیست اما حدس میزند این موضوع ممکن است به خاطر «گفتمان» استان آلبرتا باشد که مارتین را به این باور رسانده که مردم بریتیش کلمبیا علاقهمند خواهند بود.
مارتین بلافاصله به درخواست اظهار نظر پاسخ نداد.
دی گفت که پاسخ خود را به مارتین نوشته و اذعان کرده کانادا مشکلاتی دارد، اما افزود: «ما آنها را با از دست دادن هویت خود حل نمیکنیم، بلکه با انجام آنچه همیشه کاناداییها انجام دادهاند — آستینها را بالا زدن، گوش دادن به یکدیگر و یافتن نقطه مشترک.»
دی گفت «اکثریت قریب به اتفاق کاناداییها» از وضع موجود راضیاند و اضافه کرد: «ما کار زیادی برای بهبود خدمات و صرفهجویی در هزینهها و گرفتن ارزش مناسب داریم، اما هیچکس اینجا به سمت جنوب نگاه نمیکند و نمیگوید: ‘ما به آن چیزها بیشتر نیاز داریم.’»