توسط : تیراندازی دلخراش در مدرسه جورجیای آمریکا نه تنها جان انسان‌های بی‌گناه را گرفت بلکه یک بحث داغ در مورد ممنوعیت یا محدود کردن استفاده از تلفن همراه در مدارس را نیز شعله‌ور کرد.
از یک سو، این رویداد تلخ نشان داد که تلفن همراه می‌تواند در مواقع اضطراری به عنوان یک خط ارتباطی حیاتی برای دانش‌آموزان و خانواده‌هایشان عمل کند. دانش‌آموزانی که در حین این حادثه وحشتناک به والدین خود پیامک می‌زدند و تماس می‌گرفتند، با این کار به دنبال آرامش خاطر والدین خود بودند و در عین حال، شجاعت خود را نشان می‌دادند. این نمونه‌ای روشن از چگونگی کمک تلفن همراه در چنین شرایط بحرانی است.
از سوی دیگر، طرفداران ممنوعیت استفاده از تلفن همراه در مدارس معتقدند که این ابزار می‌تواند حواس دانش‌آموزان را پرت کرده و باعث کاهش تمرکز آنها در کلاس شود. همچنین، آنها نگران استفاده سوء از تلفن همراه مانند قلدری سایبری و دسترسی به محتوای نامناسب هستند.
این رویداد دلخراش، یک سوال اساسی را مطرح می‌کند: آیا باید به منظور افزایش ایمنی دانش‌آموزان در مواقع اضطراری، به آنها اجازه دهیم که در مدرسه از تلفن همراه استفاده کنند، یا اینکه برای جلوگیری از حواس‌پرتی و سایر مشکلات، استفاده از آن را محدود کنیم؟
دلایل موافق با ممنوعیت استفاده از تلفن همراه در مدارس:
- افزایش تمرکز در کلاس: بسیاری از معلمان معتقدند که تلفن همراه بزرگترین عامل حواس‌پرتی دانش‌آموزان در کلاس است و ممنوعیت استفاده از آن می‌تواند به بهبود عملکرد تحصیلی کمک کند.
- کاهش قلدری سایبری: استفاده از تلفن همراه برای قلدری سایبری یک مشکل رو به رشد در مدارس است. ممنوعیت استفاده از تلفن همراه در مدرسه می‌تواند به کاهش این مشکل کمک کند.
- کاهش دسترسی به محتوای نامناسب: با ممنوعیت استفاده از تلفن همراه در مدرسه، دانش‌آموزان کمتر در معرض محتوای نامناسب مانند پورنوگرافی و خشونت قرار می‌گیرند.
دلایل مخالف با ممنوعیت استفاده از تلفن همراه در مدارس:
- خط ارتباطی حیاتی در مواقع اضطراری: همانطور که در حادثه تیراندازی در جورجیا مشاهده شد، تلفن همراه می‌تواند در مواقع اضطراری به عنوان یک خط ارتباطی حیاتی برای دانش‌آموزان و خانواده‌هایشان عمل کند.
- ابزار آموزشی: تلفن همراه می‌تواند یک ابزار آموزشی قدرتمند باشد و به دانش‌آموزان در یادگیری کمک کند.
- آمادگی برای دنیای واقعی: با توجه به نقش پررنگ تلفن همراه در زندگی روزمره، دانش‌آموزان باید یاد بگیرند که چگونه به طور مسئولانه از آن استفاده کنند.
راه حل چیست؟
به جای ممنوعیت کامل استفاده از تلفن همراه در مدارس، شاید بهتر باشد که رویکردی متعادل‌تر اتخاذ شود. برای مثال، مدارس می‌توانند قوانینی را وضع کنند که استفاده از تلفن همراه را در ساعات خاصی از روز و در مکان‌های خاصی از مدرسه محدود کند. همچنین، می‌توان از برنامه‌های نرم‌افزاری برای فیلتر کردن محتوا و محدود کردن دسترسی دانش‌آموزان به برخی از برنامه‌ها استفاده کرد.
در نهایت، تصمیم‌گیری در مورد ممنوعیت یا محدود کردن استفاده از تلفن همراه در مدارس باید با در نظر گرفتن تمام جوانب مثبت و منفی آن و با مشارکت اولیاء، معلمان، دانش‌آموزان و سایر ذینفعان انجام شود.
