توسط : با وجود تلاش‌های جهانی برای کاهش مصرف پلاستیک، میزان استفاده از آن در دنیا طی 30 سال گذشته چهار برابر شده و تنها 9 درصد از پلاستیک‌ها بازیافت می‌شوند. این وضعیت در کانادا هم وجود دارد. باقی پلاستیک‌ها یا در زباله‌دان‌ها دفن می‌شوند یا سوزانده می‌شوند و یا به محیط زیست راه پیدا می‌کنند. تلاش‌های دولت کانادا برای ممنوعیت استفاده از شش نوع پلاستیک یکبار مصرف هم با موانع قانونی روبرو شده است.
امیلی رابنسون، پژوهشگر دانشگاه گ Guelph که در زمینه پایداری در خدمات مواد غذایی فعالیت می‌کند، می‌گوید بازیافت به تنهایی برای حل این معضل کافی نیست و ما باید «شیر فلکه را ببندیم».
برخی از دولت‌های محلی کانادا مانند مونترال و Banff در تلاش برای کاهش مصرف پلاستیک، اقدامات بلندپروازانه‌ای انجام داده‌اند که تاکنون موفقیت‌آمیز به نظر می‌رسند. اما شهرهای دیگر مانند کلگری و ونکوور با عقب‌نشینی‌هایی مواجه شده‌اند و حتی برخی از سیاست‌های خود را لغو کرده‌اند. در ادامه نگاهی دقیق‌تر به طیف وسیعی از استراتژی‌ها، موارد موفق و ناموفق خواهیم داشت.
ممنوعیت‌های شهرداری بر پلاستیک یکبار مصرف
شهرها و شهرستان‌ها پیشگامان اولیه مقابله با پلاستیک‌های یکبار مصرف بوده‌اند. در تاریخ 2 آوریل 2007، Leaf Rapids در استان منیتوبا، که در آن زمان تنها 540 نفر جمعیت داشت، به اولین شهرداری در آمریکای شمالی تبدیل شد که استفاده از کیسه‌های پلاستیکی را ممنوع کرد. از آن زمان، بسیاری از شهرهای دیگر در سراسر قاره از این رویه پیروی کرده‌اند.
دولت‌های محلی معمولا مسئولیت رسیدگی به زباله‌ها و بازیافت محلی را بر عهده دارند و تأثیر مستقیم آن را در عملیات و بودجه خود احساس می‌کنند. بنابراین، جای تعجب نیست که اکثر قوانین مربوط به پلاستیک‌های یکبار مصرف در کانادا محلی هستند و بسیاری از آنها از استراتژی‌های متنوع‌تری نسبت به قوانین فدرال و استانی استفاده می‌کنند.
مونترال در مارس 2023 استفاده از طیف گسترده‌ای از پلاستیک‌های یکبار مصرف را ممنوع کرد. ماری-آندره موگر، عضو شورای منطقه‌ای Verdun و عضو کمیته اجرایی برای انتقال اکولوژیکی و محیط زیست، در آن زمان گفت که این شهر سطل‌های زباله بیشتری نسبت به گذشته در اختیار عموم قرار داده است، اما همچنان مصرف پلاستیک در حال افزایش است.
قوانین شهر مونترال استفاده از تمام پلاستیک‌ها را برای لیوان‌ها، قاشق همزن، نی‌ها و ظروف یکبار مصرف در محل، ظروف یکبار مصرف برای بیرون‌بر، و پلی استایرن در بشقاب‌ها، ظروف، سینی‌ها و درب‌ها در همه جا (به جز موارد استثنایی) ممنوع می‌کند. این شهر پس از یک سال اجرای این قانون، اعلام کرد که میزان رعایت آن 92 درصد بوده و کمتر از 40 جریمه صادر شده است.
سیاست‌های درخواست بر اساس نیاز، پذیرش ظروف قابل‌استفاده مجدد
Banff در استان آلبرتا، سیاست‌های بلندپروازانه‌ای را اجرا کرده که فراتر از ممنوعیت صرف است. این شهر از جولای سال گذشته، سیاست «اول بپرسید/در صورت درخواست» را اجرا کرده است. این به این معنی است که رستوران‌ها فقط در صورتی که مشتری درخواست کند یا به او ظروف پلاستیکی مانند بسته‌های سس گوجه فرنگی، نی و قاشق و چنگال بدهند. بریتیش کلمبیا و تورنتو نیز سیاست‌های مشابهی دارند.
همچنین مشتریان می‌توانند سفارش بیرون‌بر خود را در ظروف قابل‌استفاده مجدد خود دریافت کنند. تورنتو نیز برای لیوان‌ها و کیسه‌های قابل‌استفاده مجدد سیاست مشابهی دارد.
هزینه‌های اضافی برای کسب‌وکارها
کارلی فلوری، مدیر ابتکارهای نیروی کار و مقصد در انجمن مهمان‌نوازی Banff و Lake Louise، اذعان می‌کند که این سیاست‌ها برای مشاغل هزینه‌های اضافی به همراه دارد، به خصوص برای کسانی که برای شستن ظرف‌ها مجهز نیستند یا نمی‌توانند به راحتی اقلام خود را در ظروف معمولی مانند نوشیدنی‌های یخی یا ذرت بو داده سرو کنند. او گفت که شهر برای نصب ماشین‌های ظرفشویی تخفیف‌هایی ارائه می‌دهد و رویکردی کاملاً مشارکتی در پیش گرفته است
